سفرنامه استانبول
بعد از خواندن تعداد زیادی سفرنامه در سایت خوب و مفید لست سکند و کسب اطلاعات بسیار ، قبل از سفر وظیفه خودم دونستم که حتما تجارب سفرم رو به صورت یک سفرنامه به نگارش در بیارم تا شاید کمکی به مسافران شهر زیبای استانبول بشه و با اطلاعات کافی مسافرت خودشون رو شروع کنن.
مدت ها بود که به فکر سفر به شهر زیبای استانبول بودم که برنامه برای آبان 95 تقریبا اوکی شده بود که متاسفانه بنا به دلایلی کنسل شد و جای خودش رو داد به سفر زیارتی پیاده روی اربعین که به نوبه خودش خاص ترین سفر عمرم بود و اول دی ماه اعزام شدم به خدمت سربازی تا آخر سال 96 که خدمت تموم شد و دوباره تصمیم گرفتم که سفر عقب افتاده استانبول رو به سرانجام برسونم و کاراشو انجام بدم . اول قرار بود که این سفر رو تنهایی برم چون خیلی شنیده بودم که سفر به صورت تنهایی خوبه ولی خب همون طور که یه سری مزایا داره معایب خودشم داره. تو همین افکار بودمو داشتم کم کم برنامه ریزی یه سفر تنهایی رو انجام میدادم که یکی از دوستان اعلام آمادگی کرد برای همراهی من در این سفر و منم ترجیح دادم که همسفر داشته باشم ولی نه هر هم سفری، چون قبلا با این دوستم مسافرت رفته بودم و بهم خوش گذشته بود تصمیم گرفتم دو نفره بریم. خب بریم سراغ مقدمات سفر:
مسافرت با تور یا اعتماد به تجارب کسب شده از اینترنت؟
ما تصمیم گرفتیم اواخر خرداد ماه 97 برای سفر برنامه ریزی کنیم که عید فطر رو استانبول باشیم چون یکی از اهداف ما از این سفر خرید بود که شنیده بودم عید فطر که یکی از مهم ترین اعیاد در ترکیه هست تمامی برندها تخفیف های قابل توجهی ارائه میدن بنا براین به بررسی تورهای ارائه شده مشغول شدم که با کمی جستجو تصمیم گرفتم به صورت شخصی و بدون استفاده از تور اقدام کنم به چند دلیل:
1-قیمت بالای تور ها با توجه به تعطیلات عید فطر
2-کم بودن مدت اقامت که غالبا سه شب بود و ما برنامه چهار شب رو داشتیم
3-راجع به برگشت قادر به تصمیم گیری نبودیم چون دوستم میگفت زمینی برگردیم که تو مسیر از شهر وان هم دیدن کنیم و من مخالف این موضوع بودم و نظرم این بود که هوایی برگردیم و وان رو بعدا بریم ، راستش خودمم دوست داشتم وان هم بریم ولی خستگی این مسیر طولانی رو نمیتونستم تحمل کنم که تصمیم نهایی این شد که اصلا برای بلیط برگشت اقدام نکنیم و اواخر سفر راجع به نحوه برگشت تصمیم بگیریم.ولی خیلی زود دوستم گفت که بعد از این سفر بلافاصله به ایران برنمیگرده و چند روزی به شهر گریسون برای دیدن یکی از دوستانش میره و بعد برمیگرده ایران.
منم که دیدم باید تنها برگردم تصمیم گرفتم یه شب بیشتر بمونیم تو استانبول که همونجا یه هتلی میگیریم واسه یه شب(چون هتل برای 4 شب رزرو و هزینه ش هم پرداخت شده بود) و تنها راه پیش روی من برای برگشت به صورت هوایی بود که اقدام به تهیه بلیط برای روز 28 خرداد ساعت 15:40 از هواپیمایی معراج به قیمت 630 هزار تومان کردم که با خیال راحت برم مسافرت.
خرید بلیط رفت
اولین مشکل اینجا بود که با توجه به اقتصادی تر بودن قیمت پرواز های چارتر بعد از بررسی و مقایسه قیمت سایت های ارائه دهنده بلیط چارتر تصمیم گرفتم که از سایت Tcharter.ir که کمترین قیمت رو میداد اقدام به خرید کنم و تاریخ 23 خرداد رو انتخاب کردیم و چون نزدیک به عید فطر بود قیمت 450 هزار تومان کمترین نرخ برای خرید بود که از هواپیمایی معراج بود ، برای 23 خرداد ساعت 12:55 دقیقه بلیط رو خریدم اما اول بلیط دوستم رو رزرو کردم و وقتی خواستم برای خودم رزرو کنم با عبارت "تکمیل ظرفیت" مواجه شدم که خیلی ناراحت شدم همه محاسباتم به هم ریخت و پرواز هم که چارتر بود و غیر قابل کنسلی بالاخره تصمیم گرفتم با یه پرواز دیگه خودمو برسونم و با توجه به ساعت های چارتر شده بهترین پرواز ساعت 19 بود که 6 ساعت دوستم زودتر میرسید. ولی خوشبختانه با بررسی مجدد متوجه شدم همون پرواز رو یه آژانس دیگه هم چارتر کرده ولی با قیمت 600 هزار تومان که چاره ای نبود و باید این 150 هزار تومان اختلاف رو پرداخت میکردم تا با یه پرواز بریم که این کار انجام شد و خوشبختانه برنامه هامون به حالت قبل برگشت.
تصویر1 (بلیط رفت)
هتل
برای هتل اولین کاری که کردم چک کردن سایت بوکینگ بود که به دلیل نداشتن مستر یا ویزا کارت قادر به رزرو هتل نبودم. یه توضیحی راجع به رزرو هتل از بوکینگ بدم که به سه طریق میشه رزرو کرد:
1-پرداخت از طریق کارت های اعتباری مثل ویزا کارت
2-وارد کردن اطلاعات کارت اعتباری و پرداخت به صورت نقد زمان ورود به هتل
3-رزرو بدون کارت و فقط با وارد کردن یک سری اطلاعات مثل اسم و فامیل و ...
خب از این سه راه ، راه اول که بهترین راهه چون تقریبا همه هتل ها رو شامل میشه و بازه گسترده تری برای انتخاب هست ولی به کل حذف میشه چون کارت اعتباری نداشتیم. به فکر این بودم که از طریق برادر یکی از دوستان که در ایتالیا مقیم هست اقدام کنیم و با وارد کردن اطلاعات ویزا کارت ایشون رزرو مطمئنی داشته باشیم و پرداخت رو به روز تحویل اتاق موکول کنیم ولی با کمی تحقیق فهمیدم که هتل هنگام پرداخت حضوری کارت رو به صورت فیزیکی از مسافر طلب میکنه که عملا این گزینه هم حذف شد. و در انتها فقط رزرو بدون کارت پیش رو بود که به دو دلیل این گزینه هم حذف شد. اول اینکه تعداد خیلی کمی هتل به این صورت رزرو میشدن که قدرت انتخاب خیلی ضعیف میشد و دوم اینکه نمیشد اعتماد کرد و در صورت عدم تایید هتل آواره کوچه خیابون میشدیم.
خب حالا چرا اصرار به رزرو هتل از بوکینگ داشتیم: چون پرداخت به صورت نقد با یورو بود و با توجه به دریافت ارز دولتی به مبلغ حدود 5100 تومان خیلی به صرفه تر از سایت های داخلی که همون رزرو ها رو به نرخ دلال های بازار ازاد انجام میدن.
به ناچار به جستجو در سایت های داخلی پرداختم که در انتها هتل Birlik Apart Hotel رو که در سایت بوکینگ هم رتبه خوبی داشت به قیمت 719 هزار تومان برای 23 تا 27 خرداد به مدت چهار شب از سایت جاباما رزرو کردیم.
تصویر2 (امتیاز هتل در سایت بوکینگ)
تصویر3 (واچر هتل)
نرم افزار های مورد نیاز:
Maps.me
از بین همه نرم افزار های معرفی شده برای مسیر یابی maps.me رو نصب کردم نقشه شهر استانبول رو دانلود کردم و تمام جاهایی که قرار بود بریم رو روی نقشه علامت زدم تا در صورت نداشتن اینترنت به صورت آفلاین بتونم مسیر یابی کنم.
تصویر4 (نرم افزار Maps.me)(عکس از گوگل)
Metro istanbul
با این نرم افزار مسیر های ابتدایی و انتهایی رو میدیم و شرح سفر که شامل تمام ایستگاه های طول مسیر و مکان هایی که باید خط عوض بشه رو از نرم افزار میگیریم و امکانات کاربردی دیگر...
تصویر5 (نرم افزار metro istanbul)(عکس از گوگل)
Currency XE
با این اپلیکیشن میتوان در لحظه نرخ تبدیل ارز را محاسبه کرد که در ازای هر یورو یا دلار چند لیر باید از صرافی دریافت کنید.
تصویر6 (نرم افزار Currency XE)(عکس از گوگل)
باقی نرم افزار ها هم که فقط مختص به استانبول نیست و همیشه رو گوشی نصب هست مثل waze و weather و نرم افزارهای رزرو آنلاین پرواز در صورت نیاز مثل Tcharter و Alibaba و...
ارز مسافرتی
ارز مسافرتی برای یک بار سفر در سال به میزان ۱۰۰۰ یورو یا معادل آن به سایر ارزها به مسافران در مرزهای خروجی هوایی پرداخت می شود. میزان ارز مسافرتی پرداختی به مسافران هوایی به کشورهای هم مرز و کشورهای مشترک المنافع به غیر از عراق ۵۰۰ یورو یا معادل آن به سایر ارزها می باشد. (مبلغ ارز برای کشور عراق هنوز مشخص نشده است)
نکته: کشورهای هم مرز و مشترک المنافع شامل کشورهای ارمنستان ، آذربایجان ، بلاروس ، استونی ، لتونی ،لیتوانی ، گرجستان ، قزاقستان ، قرقیزستان ، مولداوی ، روسیه ، تاجیکستان ، ترکمنستان ، اوکراین ، ازبکستان ، ترکیه ، افغانستان ، بحرین ، قطر ، کویت ، پاکستان ، عمان ، امارات متحده عربی می شود.
نکته: از فرودگاه های مبدا تنها به امام خمینی (ره)، اصفهان، شیراز، تبریز، ارومیه و اهواز نام برده شده است.
ما از طریق بانک سامان شعبه جهانشهر کرج اقدام کردیم و بعد از پرداخت مبلغ ریالی ارز رسیدی از بانک گرفتیم که با اون رسید در فرودگاه بعد از عبور از گیت گذرنامه و خوردن مهر خروج از بانک سامان یورو دریافت کردیم که بانک هم تو پاسمون مهر زد تا دیگه تا آخر سال 97 نتونیم ارز بگیریم
تذکر:با توجه به این که بانک در موقع صدور حواله زیاد کاری به مدارک شما نداره و فقط یه کپی ازش نگه میداره و حواله مبلغ درخواستی شما رو صادر میکنه ممکنه بعضی از هموطنان با این تفکر که با رزرو بلیط یا بلیط جعلی حواله 1000 یورویی از بانک میگیریم بعد به کشور دیگری میریم و در فرودگاه هم با ارائه حواله و این که ما قبلا مبلغ ریالی 1000 یورو را پرداخت کردیم بانک فرودگاه ملزم به پرداخت 1000 یورو است باید بگم که بانک فرودگاه کارت پرواز شما رو با مقصدی که قبلا به بانک اعلام کردید مطابقت میده و در صورت مشاهده مغایرت به مشکل میخورید.(دیدم هموطنی رو که با بلیط رزرو شده صربستان حواله 1000 یورویی دریافت کرده بود میخواست بره ترکیه. ولی از سرانجام کارش بی اطلاع هستم چون رفتیم پی استراحت تا زمان سوار شدن به هواپیما.)
آب و هوا
اینم از پیشبینی وضع هوا در روزهای اقامتمون در استانبول
تصویر7-پیش بینی وضع هوا(سایت www.accuweather.com)
روز اول
پرواز ما ساعت 12:55 روز 23 خرداد بود که ما ساعت 8 صبح از کرج به سمت فرودگاه امام خمینی حرکت کردیم و حدود ساعت 9:30 رسیدیم فرودگاه که تقریبا زمان مناسبی بود چون 25 دقیقه بعد گیت برای گرفتن کارت پرواز باز میشد و تا بازرسی های نیرو انتظامی رو رد کردیم و رسیدیم پای کانتر معرفی شده برای پروازمون تقریبا گیت داشت باز میشد و ما جزء اولین نفر هایی بودیم که کارت پرواز رو گرفتیم به سمت بانک ملی فرودگاه رفتیم و از دستگاه هایی که کنار باجه بانک بود عوارض خروج از کشور به مبلغ 220 هزار تومان برای هر نفر پرداخت شد و بعد از رد شدن گیت کنترل پاسپورت به طبقه پایین رفتیم و (یکی از عواملی که زود به سمت فرودگاه حرکت کرده بودیم صف های طولانی دریافت ارز بود) به راحتی و بدون هیچ صفی ارزمون رو از بانک سامان گرفتیم و همون صف طولانی که تصورش میرفت جلوی بانک ملی بود و خوشحال بودیم از این که بانک سامان رو انتخاب کردیم ولی ارز تحویلی یک عدد 500 یورویی بود که بعدا به مشکل خوردیم برای چنج کردنش(البته همه بانک ها 500 یورویی میدادن)
با کمی استراحت روی صندلی هایی که به صورت تخت در سالن ترانزیت بود زمان سوار شدن به هواپیما فرا رسید. پرواز ما با هواپیمای ایرباس 300 سری 600 بود که طرح یوزپلنگ ایرانی روش بود و سال 2014 هواپیمای اختصاصی تیم ملی فوتبال کشورمون بود. تقریبا سر ساعت از زمین بلند شد و حدودا 3 ساعت بعد به وقت محلی استانبول ساعت 14:30 در فرودگاه آتاتورک به زمین نشست.پذیرایی هواپیمایی معراج هم خوب بود مخصوصا طعم جوجه هاش(شاید هم ما خیلی گرسنه بودیم).
تصویر8-کارت پرواز و ارز مسافرتی
تصویر9-هواپیمای یوزپلنگ نشان معراج
تصویر10-فضای داخلی هواپیما
تصویر11-پذیرایی پرواز
در ادامه هرچی تو فرودگاه امام صف نداشتیم و راحت از همه مراحل عبور کردیم تو فرودگاه آتاتورک با صف طولانی کنترل پاسپورت مواجه شدیم که تقریبا یک ساعتی طول کشید تا عبور کردیم.
تصویر12-صف کنترل پاسپورت
ما به دلیل اینکه با تور اقدام نکرده بودیم ترانسفر فرودگاهی نداشتیم و باید با مترو تا هتل میرفتیم اما مشکل بزرگ ما نداشتن لیر بود و اینکه صرافی های فرودگاه با نرخ پایین 510 لیر در ازای هر 100 یورو چنج میکردن ما بعدا توی شهر با نرخ 540 چنج کردیم و البته بدتر از همه این بود که کل 500 یورو باید یه جا به لیر تبدیل میشد و خرد نمیکردن. دوستم از سفر قبلیش یه 5 لیری داشت که با اونم نمیشد بلیط مترو خرید. 2 سفره 8 لیر بود یه جورایی با خودم لج کرده بودم و نمیخواستم تقریبا 150 لیر پول زور به صرافی بدم که یادم افتاد یه تک دلاری تو کیفم هست بالاخره همونو چنج کردیم و بلیط مترو گرفتیم و رفتیم اینو گفتم که یادتون باشه تو مسافرت به ترکیه اگر ترانسفر ندارید حتما مقداری لیر از ایران بخرید و ببرید.
سوار خط متروی M1 شدیم و تا ایستگاه Aksaray که نزدیک ترین ایستگاه به هتلمون بود رفتیم با 10 دقیقه پیاده روی به هتل رسیدیم و بعد از تحویل گرفتن اتاق و یه ریکاوری مختصر زدیم بیرون به سمت خیابان استقلال که به دلیل موقعیت هتل ما بعد از عبور از روی پل آتاتورک همیشه از انتهای استقلال به سمت تکسیم میرفتیم.
تصویر13-نمای مسجد سلیمانیه از روی پل آتاتورک
تصویر14-نمای برج گالاتا از روی پل آتاتورک
در خیابان استقلال با وجود این که نرخ کمتری نسبت به جاهای دیگر شهر داشت ما به ازای هر 100 یورو 539 لیر گرفتیم و در ادامه از صدف های معروف استانبول به قیمت 1 لیر خوردیم که من زیاد خوشم نیومد و به توصیه من بستنی های 1 لیری مکدونالد که شده بود 1.5 لیر خوردیم که خیلی هم خوشمزه بود.
بعد از کمی گشت و گذار در خیابان استقلال شام رو در مکدونالد خوردیم. 2 عدد دبل چیز برگر با سیب زمینی و نوشابه به قیمت 32 لیر برای 2 نفر.طعم غذاش واقعا بی نظیر بود ولی به قدری کوچیک بود که نفهمیدم چی شد تموم شد :D
در آخر هم تو مسیر برگشت به هتل یک عدد استانبول کارت از یک سوپرمارکت کنار میدان تکسیم به قیمت 7 لیر خریدیم و 43 لیر هم شارژش کردیم.
تصویر15-شام مکدونالد
هزینه های روز اول:
- فرودگاه تا هتل 8 لیر(برای 2 نفر)
- بستنی و صدف 5 لیر(برای 2 نفر)
- شام 32 لیر(برای 2 نفر)
- استانبول کارت و شارژ 50 لیر
- مجموع: 95 لیر
روز دوم
صبح روز دوم بعد از خوردن صبحانه هتل که خیلی خیلی ضعیف تر از عکس هایی بود که تو بوکینگ گذاشته بودن از هتل زدیم بیرون و به سمت مرکز خرید اوت لت کاله رفتیم و مرکز خرید خوبی بود و بعد از کلی خرید و خستگی بیش از حد تصمیم گرفتیم نهار رو تو همون مرکز خرید بخوریم و کمی هم استراحت کنیم برای نهار یک عدد اسکندر کباب و یک عدد کوفته به همراه دوغ سفارش دادیم که به نظر من کوفته بهتر بود و طعم دوغ هم بسیار عالی بود قیمت نهار برای 2نفر 48 لیر شد. بعد از نهار به خاطر تخفیفات خوبی که به خاطر عید فطر که از بزرگترین اعیاد کشور ترکیه هستش بر تمام مراکز خرید حاکم بود تصمیم گرفتیم کمی بیشتر بچرخیم و خرید کنیم.تخفیفات بعضا 50% به بالا بود.
تصویر16-رستوران هتل
تصویر17-صبحانه مختصر هتل
تصویر18-نمای بیرونی مرکز خرید کاله
تصویر19- نمای داخلی مرکز خرید کاله
تصویر20-نهار مرکز خرید کاله
طبقه پایین مرکز خرید هم پر بود از لوازم بازی و سرگرمی برای کودکان البته در طبقه همکف هم برنامه زنده موزیکال برای کودکان در حال اجرا بود که این مرکز خرید برای بچه ها هم میتونست شاد و دوست داشتنی باشه.
تصویر21-طبقه -1 برای کودکان
تصویر22-نمونه تخفیفات به زبان فارسی
هیچ وقت فکرش رو هم نمیکردم که انقدر تو مرکز خرید بمونم و خرید کنم به خودمون که اومدیم دیدیم کم کم هوا داره تاریک میشه و ما تقریبا از صبح تو این مرکز خرید موندیم.بالاخره زدیم بیرون و با تراموا که ایستگاهش دقیقا رو به روی مرکز خرید هست به ایستگاه تکسیم رفتیم تا به قرارمون عمل کنیم(قرار بود هر شب به خیابان استقلال بریم و از زیبایی های این خیابون تو شب لذت ببریم).
بعد از گشت شبانه تو خیابان استقلال و مختصری خوردن خوراکی های بی نظیر ترکیه با تاکسی به آکسارای و نزدیک هتلمون رفتیم تا شام رو اونجا بخوریم یه اتفاق جالب جلو یکی از رستوران ها افتاد. ما جلو یک رستوران که میزهاشو تو پیاده رو گذاشته بود ایستاده بودیم و داشتیم تصمیم میگرفتیم از کباب های ترکیه ای بخوریم یا فست فود ، یکی از گارسون های رستوران منو به دست اومد سمت ما و فهمید که ایرانی هستیم با فارسی دست و پا شکسته ما رو به رستوران دعوت کرد ما هم روی خوشی نشون ندادیم ولی انگار تصمیمشو گرفته بود که هر طور هست ما رو به رستورانشون دعوت کنه ، اول گفت که دوغ مهمون من بعد گفت براتون سالاد و ترشی و پیاز و سبزی رایگان میارم ، من گفتم برنج هم دارید؟ که گفت برنج هم مهمون من و تیر آخرش چای ترکی بعد از غذا بود که ما بیخیال فست فود شدیم و نشستیم هنوز دلیل این همه دست و دلبازیشو نفهمیدم با اینکه فقط یه میز خالی داشت که داد به ما و طعم غذا هم واقعا عالی بود.من عاشق این مرام مشتری مداریش شدم که وسط غذا که دید لیوان دوغ ما خالی شده رفت و 2 تا دیگه آورد.
در آخر موقع حساب کردن با توجه به اصرار ما برای پرداخت یه مبلغ اضافه تر به عنوان تشکر از این پذیرایی عالیشون پولی از ما قبول نکردن و همون 53 لیر که قیمت یک پرس جوجه و یک پرس کوبیده بود رو گرفتن و با روی باز ازمون خواستن که اگر از کیفیت غذا راضی بودیم باز هم به رستورانشون بریم. ما هم که همه جوره راضی بودیم 2 شب دیگه هم شاممون رو اونجا خوردیم.
تصویر23-شام در آکسارای
تصویر24-چای لب سوز لب دوز بعد از شام
هزینه های روز دوم:
- نهار(2 نفر) 48 لیر
- شام (2 نفر) 53 لیر
- مجموع:101لیر
روز سوم
صبح روز سوم روز عید فطر بود دوستم که با تجربه روز قبل برای صبحانه بیدار نشد و من هم که خیلی گرسنه شده بودم برای خوردن صبحانه رفتم و در کمال نا باوری با یک میز پر از غذاهای رنگارنگ مواجه شدم که به مناسبت عید فطر آماده شده بود و 2 خانم که از پرسنل هتل بودند و من که دیر رفته بودم و همه مهمان های هتل رفته بودند در رستوران بودیم ، این خانم ها از همه غذا هایی که حتی اسمشون رو هم نمیدونم برای من کشیدن و سر میزم آوردن ولی چون انگلیسی متوجه نمیشدن نتونستم ازشون راجع به غذاها سوال کنم، یکیش که سوپ بود یکی هم دلمه ترکی و خلاصه هرچی بود واقعا خوشمزه بود، متاسفانه گوشیم توی اتاق به شارژ بود و نتونستم عکس بگیرم از غذا ها.
بعد از صبحانه به سمت اسکله امینونو رفتیم برای سوار شدن به کشتی و بازدید از جزایر پرنس، قبل از اسکله به بازار مصری ها که نزدیک اسکله بود یه سری زدیم و چون خیلی برامون جالب نبود فقط کمی قهوه خریدیم و به سمت باجه های خرید بلیط کشتی رفتیم و 15 لیر برای 2نفر بلیط گرفتیم ، بعد از سوار شدن به کشتی به دلیل گرما و شرجی بودن هوا حسابی کلافه شده بودیم ولی بعد از حرکت کمی اوضاع هوا بهتر شد.
تصویر25-ساعت حرکت کشتی ها از اسکله امینونو
تصویر26-نمای استانبول از داخل کشتی
تقریبا 2 ساعتی روی آب بودیم و کشتی هم در مسیر چند توقف در جزیره هایی که اسم اونارو نمیدونم داشت ولی مقصد ما ایستگاه آخر که جزیره بیوک آدا نام داره بود.
تصویر27-جزیره ای در مسیر جزیره بیوک آدا
تصویر28-جزیره ای در مسیر جزیره بیوک آدا
بعد از رسیدن به جزیره به دلیل گرمی هوا تصمیم گرفتیم که بستنی بخوریم ولی همینجا پیشنهاد میکنم گول بستنی فروش های این جزیره رو نخورید، ما که هم به زبان انگلیسی هم به زبان ترکی قیمت بستنی ها رو پرسیده بودیم و گفته بودن دونه ای 5 لیر بعد از گرفتن بستنی ها و پرداخت 10 لیر، از ما 90 لیر دیگه هم طلب کردن و بعد از اعتراض ما گفتن که شما اشتباه متوجه شدید ما گفتیم دونه ای 50 لیر، در همین موقع تعدادی از ایرانی های عزیز هم که برای گرفتن بستنی در نوبت بودند که با دیدن این صحنه ها از اونجا رفتن و ما موندیم و بستنی های 50 لیری که کم کم داشت آب میشد :D
هوا خیلی خیلی گرم شده بود و بعد یه چرخ کوتاه در جزیره به سمت اسکله رفتیم تا بلیط برگشت تهیه کنیم. در ورودی سالن کشتی همه با استانبول کارت عبور میکردن که ما هم از استانبول کارت استفاده کردیم و فقط با نفری 2.5 لیر سوار کشتی شدیم و به اسکله امینونو برگشتیم.
تصویر29-زیبایی های جزیره بیوک آدا
تصویر30-زیبایی های جزیره بیوک آد
تصویر31-زیبایی های جزیره بیوک آدا
به اسکله که رسیدیم هم گرسنه بودیم هم کم کم بازی ایران و مراکش داشت شروع میشد که از همون اسکله دوستم یه نون سیمیت گرفت 1 لیر منم یه بلال آب پز گرفتم 3 لیر که حتما توصیه میکنم بلال رو در استانبول امتحان کنید. تا برای شام بریم خیابون استقلال تو اسکله نشسته بودیم و فکر میکردیم که بازی رو کجا ببینیم که به فکرم رسید با گوشی من و با اینترنت سیمکارت دوستم ببینیم.
یه توضیحی راجع به سیم کارت بدم که دوستم سیم کارت ترکسل رو به قیمت 90 لیر خرید، که 8 گیگابایت اینترنت یک ماهه ، 4 دقیقه مکالمه بین الملل و یک ماه مکالمه داخلی رایگان داشت.
تصویر32-بلال فروشی اسکله
یه نیمه از فوتبال رو دیدیم و تصمیم گرفتیم تا شروع نیمه دوم به سمت خیابون استقلال حرکت کنیم که همون ابتدا ماهی فروشی رو دیدیم که ماهی های کوچکی که صید کرده بود در دست میگرفت و بالای سرش میبرد ، مرغ های دریایی هم در کسری از ثانیه ماهی ها رو از دست مرد ماهی گیر میگرفتن و میرفتن ما هم نفری 2 عدد ماهی به قیمت 1 لیر ازش خریدیم و غذا دادن به مرغ های دریایی رو تجربه کردیم ، به نظر من تجربه خوبی بود اگر بار اول مرغ دریایی در محاسباتش کمی اشتباه نمیکرد و دست منو به جای ماهی گاز نمیگرفت.
تصویر33-لحظه شکار ماهی توسط مرغ دریایی(عکس از روی فیلم گرفته شده)
بعد از غذا دادن به مرغ های دریایی تا شروع نیمه دوم فوتبال کمی پیاده روی کردیم، از آغاز نیمه دوم روی نیمکتی در پیاده رو نشسته بودیم و بازی رو میدیدیم که بعد از گل ناخودآگاه فریادی از ته دل زدیم و همه عابرین پیاده لحظه ای به چشم دیوانه به ما نگاه کردن:))
بعد از این برد و حضور همیشگی جمع کسیری از هموطنان انتظار میرفت که از دقایقی دیگه جشن و پایکوبی در خیابان استقلال شروع بشه، ما هم به مسیرمون ادامه دادیم و بعد از رسیدن به خیابون استقلال با جمع حدودا 200-300 نفری هموطنامون مواجه شدیم که مشغول شادی کردن بودن ، ما هم به دسته اونا اضافه شدیم و بهترین شب سفرمون تو استانبول رقم خورد البته شبی پر از باران های بهاری، تا پاسی از شب خیابون استقلال پر از ایرانی ها بود و قدم به قدم دسته های اجرای موسیقی ایرانی برپا بود.
برای شام هم یک رستوران در خیابان استقلال رو انتخاب کردیم و دو پرس کوفته با دوغ به مبلغ 45 لیر خوردیم و پیاده به سمت هتل رفتیم که از روی پل آتاتورک عبور کردیم،نمای بسیار زیبایی در شب داشت.
تصویر34-خیابان استقلال در شبی بارانی
Comments
Post a Comment